E be e le Labobedi gomme go sa iwe sekolong. Bana ka moka ba be ba ile go kopana bokgobapukung ka letšatši la go kgethega. E be e le Letšatši la Tsebo ya go Bala le go Ngwala la Boditšhabatšhaba gomme batho ka moka lefaseng ba be ba eya go bala le go ngwala le go theeletša dikanegelo ka lona letšatši leo.

Neo o be a thabile kudu. Mongwadi wa gagwe wa mmamoratwa, Joan Rankin, o be a ile go tla bokgobapukung go tlo bala dipuku tšeo a di ngwadilego, gomme tatagwe o be a mo tshepišitše go mo iša fao gore a ye go mmona. Neo o be a ngwadile puku ya go kgethega ka ga yena, gomme a fela pelo ya go mo fa yona.

Efela e rile ge Neo a tsoga mesong ya Labobedi, a kwa lešata la go makatša go tšwa ka moraleng. O ile a ya go lebelela. Motšhene wa go hlatswa diaparo o be o dira lešata le lebe, lešata la mogohlolo o ka re o tloga o thunya.

Tatago Neo o ile a tla go bona. “Aowa, hle!” a realo. “Pompo e swanetše go ba e robegile. Go e lokiša go tlo bitša mašeleng a mantši. Re ka no swanelwa ke go reka motšhene wa go hlatswa diaparo o moswa.”

“Re ka se be le tšhelete ya go reka motšhene wa go hlatswa diaparo o moswa,” Mmago Neo a realo. “Naa, o ka se kgone go o lokiša? Ke swanetše go ya mošomong, gomme go na le diaparo tša ditšhila tše dintšhi.”

Tate o be a sa rate go bona mmago Neo a befetšwe ka tsela ye gomme a re, “Ke tla o lokiša. Neo o tla nthuša. Ke tla hwetša weposaete ya go laetša ka fao go lokišwago metšhene ya go hlatswa diaparo.”

“Efela Tate, o ntshepišitše gore o tla nkiša bokgobapukung,” a realo Neo.

“Seo se tla swanela go ema, Neo. Motšhene wa go hlatswa diaparo o bohlokwa kudu. Mogongwe Koko a ka ya le wena,” a realo Tate.

“Ke na le mo ke yago lehono,” a realo Koko, a šikinya hlogo ya gagwe. “Ke maswabi, Neo. O tla swanela go ya beke ye e tlago.”

Neo o be a befetšwe kudu. “Efela, Tate, o ntshepišitše gore o tla nkiša bokgobapukung,” a realo. “Re swanetše go ya ka pela.”

Tate o ile a tšea lepokisi la gagwe la dithulusi gomme a kukula sellathekeng sa gagwe, “Ka fao nka lokišago pompo ya motšhene wa go hlatswa diaparo”.

“Wa bona,” a realo go Neo, a mmontšha letlakala. “Se ga se bonale se le thata kudu.” Gomme, a goga motšhene wa go hlatswa diaparo a o retološa gore a ntšhe bokamorago.

Efela go lokiša motšhene go ile gwa thatafala go feta ka fao go bego go bonala ka gona.

“Go na le sethalwa fa,” gwa ngunanguna Tate a lebeletše sellathekeng sa gagwe. “Efela ke se sennyane, ga ke kgone go bona gore go diragala eng.”

Ka morago Tate o ile a wiša se sengwe sa dikurufi sa pshikologela ka tlase ga setšidifatši, ka fao a swanelwa ke go goga setšidifatši gore a hwetše sekurufi. Neo o ile a lebelela sešupanako. E be e le seripagare go tšwa go iri ya sennyane. Seripagare sa iri pele ga ge Joan Rankin a fihla bokgobapukung.

“Hle, Tate,” a realo, a taboga ka go fapanya maoto. “Itlhaganele, hle, gore re ye bokgobapukung. Re swanetše go sepela gona bjale.”

“Ke swaregile fa ebile ga o nthuše, Neo!” Tate o be a bonala a befetšwe.

Neo o be a tshwenyegile. Tatagwe o be a mo tshepišitše gore o tla mo iša, efela gabjale dilo ka moka ga di sepele gabotse.

“AOWA, AOWA, AOWA,” gwa goeletša Tate. “Ga ke tshepe!”

“Ke eng?” Neo a botšiša ka lentšu le lennyane.

“Mogala wa ka o fedile petiri!” Tate a goeletša. “Ntlele le tšhatšhara.”

Efela ka yona nako yeo mabone a tšhaba.

“Aowa, hle,” a realo Neo. “Mohlagase bjale o tšhabile.”

Tate o be a bonala a befetšwe kudu. “Le ke Labobedi le lebe kudukudu. Ke tla gare ka go lokiša motšhene wo bjale ga ke sa kgona go bala gore ke dire eng sa go latela.”

Neo a dumela ka hlogo. “Ee, ke Labobedi le lebe kudukudu. O ka se lokiše motšhene, gomme ke hlaelwa ke Joan Rankin,” efela ga se a bolele se sengwe gape ka gobane o be a bona gore Tate o befetšwe kudukudu. Neo a inama tafoleng ya ka moraleng gomme a fihla hlogo ya gagwe ka gare ga matsogo.

Tate o ile a paka dithulusi tša gagwe. “Ga go sa na seo re tla se dirago bjale,” a realo.

Neo a o ile a emiša hlogo ya gagwe gannyane. E be e le metsotso ye lesome go ya go iri ya lesome sešupanakong. Ba ka fihla bokgobapukung – ba tla latelwa, efela o tla kgona go bona Joan Rankin a ba a mo fa mpho ya gagwe. O ile a phetla matlakala a puku ye nnyane yeo a bego a e dirile. O ngwadile kanegelo a ba a thala le diswantšho, gomme Koko o mo thušitše go e dira le go dira lekgata. Moya wa Tate o be o theoga. O ile a topa puku ya Neo. “Ke eng se, Neo?” a botšiša.

“Ke puku ya ka,” a realo Neo ka lentšu le lennyane. “Ke be ke eya go e fa mongwadi wa ka wa mmamoratwa kua …” Ga se a fetša lefoko.

“Etla,” a realo Tate, a tšea dinotlelo tša sefatanaga. “Re swanetše go sepela GONA BJALE! Ge re ka itlhaganela re ka fihla bokgobapukung ka nako.”

Joan Rankin o be a thomile go balela bana kanegelo ge Neo le Tate ba sepediša ba tsena ka bokgobapukung. Neo o ile a hwetša setulo kua morago a dula fase a theeletša. Kanegelo ya gagwe e be e le bose le diswantšho tša gagwe di le botse. Neo o be a holofela gore ka le lengwe la matšatši o tla kgona go thala ka tsela yeo.

Go feta tšohle? E rile ge a feditše, gomme Neo a mmontšha puku ya gagwe, a gopola gore ke ye botse.

“Naa o ngwadile kanegelo ye ka bowena?” a mmotšiša.

“Ee,” a realo Neo. “Gomme ke thadile le diswantšho. Ke mpho ya gago, Mohumagadi.”

Gomme Joan Rankin a bula mokotla wa gagwe a ntšha ye nngwe ya dipuku tša gagwe. Ka gare a ngwala, “Ya Neo, wa go dira dipuku tše di botse”, gomme a saena leina la gagwe ka ditlhaka tše dikgolo gomme a mo fa.

Neo o be a thabile kudu. O ile a swara puku ka go e kgwahlišetša a sa nyake go e tlogela le gatee.

Tate a fihla ka nako yeo. “O ka se tshepe,” a realo. “Ke hweditše puku ya go bolela ka go lokiša metšhene, lebelela – dithalwa tša gona ke tše dikgolo ebile di bonagala gabotse. Nkane o be o sa mpotše gore bokgobapuku bo na le dipuku tša go swana le tše, Neo?”

Tate a gokara Neo. “Dipuku di botse. Dipetiri tša tšona ga di fele, gape o ka di bala le ge mohlagase o tšhabile.”

Neo a myemyela ka myemyelo ya lethabo a ba a dumela ka hlogo. Seo ke nnete. O ka bala puku mo gohle le ka nako efe goba efe.