“Haai, Thembela!” a realo Mma. “Go na le moya o montšhi ka fao ntle. Tsena ka ngwakong, go sego bjalo o tla tsenwa ke phefo.”

Efela Thembela ga a theeletše ka ge a ipshina kudu. Meriri ya gagwe e fofela godimodimo ga hlogo ya gagwe, ebile e mo kgoma le ditsebe. Roko ya gagwe e kwagala okare ke khaete gomme Thembela o na le bonnete bja gore ge a rata, a ka fofa – a fofela lefaufaung.

“Moya o bose bjang, Mma,” a sega. “Ga ke nyake go tla ka ngwakong.”

“O swanetše, Thembela,” gwa fetola Mma. “Moo ntle ga gwa loka – go kotsi kudu.

Thembela o ile a emiša matsogo ka mathoko a a iša godimo le fase bjalo ka nonyana. “Go lokile, go lokile,” ka myemyelo. “Ke tla tla ka ngwakong.”

Ge a realo, a fofa. O putlile ka tšhengwaneng a ikwa okare o a fofa. Moya o ile wa mo phuthela wa mo iša go Mma, yo a ilego a mo tswalelela ka mo gare.

“Ijoo, Thembela! Ga wa lapišwa ke go fofa? Nkane o sa hlape ka meetse a borutho gomme wa ya malaong?”

Ge Mma a etla go robatša Thembela a re, “Haai, Thembela, lefaseng ka moka go swanetše go ba e le wena fela yo a ratago moya.” Pele Mma a tloga, Thembela o ile a kgopela gore digarteine di bulwe gore a bone maru ge a sepela le bogodimo bja mehlare ge e eya ka mo le ka mo. O ile a atla mmagwe gomme a swarwa ke boroko.

Mafelelong a beke yeo, Mma o be a swanetše go ya toropong, gomme Mmane Ida a tla go šala ka gae.

“Ijoo,” a realo Mmane Ida a hemela godimo kudu, “ke kwele ditabeng gore go na le ledimo leo le tlago!”

Letšatši lohle maru a be a kgobokane lefaufaung go fihlela go fifala tše e kego ke bošego. Pula e ile ya thoma go na. Thembela ga a tshepe seo a se bonago. Ke pula ye ntši kudu ye a sa kago a e bona gomme go tletše meetse gohle. Efela Thembela o a myemyela. O tšeere jase ya pula, a tšea le dikamputsu a tšwa.

“Aowa, Thembela!” Mmane Ida a goeletša. “Tsena ka mo ngwakong gona bjale!”

Efela Thembela ga a mo theeletše ka ge a ipshina kudu. O a sega ge moya o tsena jaseng ya gagwe ya pula ebile o tlala ka mongatseng bjalo ka palune ye kgolo. “Ge nka emiša matsogo aka,” a sega, “nka fofa!”

Mmane Ida o ile a kitimela ka ntle a apere kaone ya gagwe ye pinki gomme a kuka Thembela a mmuša ka ngwakong. “Ga go yo a ratago moya,” a realo Mmane Ida. “O dira lešata, o a tonya, o dio se be gabotse.”

Ge Mmane Ida a etla go mo robatša, Thembela o kgopela gore digarteine di bulwe a kgone go bona mehlare ge e eya ka mo le ka mo le maru a sepela. Efela Mmane Ida o re, “Nkase seke! Ka nnete nka seke, ebile nka seke!” O tswalela digarteine. “A re holofele gore ngwako o ka se gogolwe ke pula ye,” gwa bolela Mmane Ida a tetemela.

Thembela o kwa modumo wa magadima le marothodi mo marulelong. Bjale moya o fokela mabotong. O kokota lebating le go šikinya mafasetere. O tsena ka tšhemene gomme wa tšhoša Mmane Ida a ba a khuta ka morago ga sofa. Marulelo le mapolanka a mo tlase a ile a tšokotšega gomme mehlare ya letša melodi.

 Mmane Ida a goeletša, “Joo moratiwa, re tla gogolwa ka moka!” Efela Thembela ga a fšiege. O theoga malaong a kitimela lebatong la ka tlase. O ile a apara dikamputsu ka pela a tšea le amporela, gomme a ya ka ntle bjalo ka mogale. Moya o foka ka maatla, pula e a na le medumo e a kidimetša lefaufaung.

“Ke nna, Moya,” a realo Thembela. “Nkane o befetšwe? Naa o gopola gore ga go yo a go ratago? O seke wa itira setlaela. O dira lešata ebile o a tonya, efela ke ipshina ka wena – gape ke a go rata. KE A GO RATA MOYA!”

Gateetee, medumo ya ema le maru a le a maso a phatlalala. Pula ya nyamelela ka bjako. Ge Thembela a lebelela godimo, a bona lefaufau le hlwekile. Go na le ngwedi o mogolo gomme le dinaledi di a phadima. Bjale go foka moya wa bose go mo dikologa, a emiša amporela ya gagwe gomme wa mo atla gabosele marameng a gagwe.

“Ke a leboga, Moya,” a realo Thembela. “Ke leboga ge o rakile pula.”

Thembela o ile a retologa gomme a tsena ka ngwakong. O ile a thuša Mmane Ida go tšwa ka morago ga sofa gomme a mo direla komiki ya kofi ya borutho.

“Aowa,” a realo Mmane Ida, “ga ke rate moya.” Efela Thembela o ile a myemyela.